ภูมิอากาศของเอเชียตะวันออก Climate of east asia

ลักษณะภูมิอากาศของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเปลี่ยนแปลงตามอิทธิพลของลมประจำปีและฤดูกาล ดังนี้
1.ในช่วงเดือนธันวาคม-กุมภาพันธ์ เป็นลมที่พัดผ่านเกิดจากศูนย์กลางความกดอากาศสูงที่ไซบีเรีย ลมที่พัดออกจากแผ่นดินมีคุณสมบัติและทิศทางแตกต่างกัน ดังนี้
ลมตะวันตกเฉียงเหนือเป็นลมหนาวเย็น เมื่อพัดผ่านทางตอนเหนือของจีน เกาหลีเหนือ เกาหลีใต้ จึงเป็นลมเย็นและแห้ง แต่เมื่อพัดผ่านทะเลญี่ปุ่นเข้าสู่เกาะญี่ปุ่นจะเป็นลมเย็นและชื้นลมตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นลมหนาวเย็น เมื่อพัดผ่านประเทศมองโกเลีย และดินแดนตอนในของจีนทำให้พื้นที่นี้หนาวเย็นและแห้งแล้ง
2.ในช่วงเดือนมีนาคม-พฤษภาคม อุณหภูมิของอากาศอุ่นขึ้น บริเวณพื้นที่ที่ตั้งอยู่เหนือเส้นขนานที่ 30 จะเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิ พบในประเทศจีนตอนบน เกาหลีเหนือ เกาหลีใต้และญี่ปุ่น ส่วนบริเวณที่ตั้งอยู่ใต้เส้นขนานที่ 30 จะมีอากาศร้อนและมีฝนตก เนื่องจากมีลมพัดเข้าชายฝั่งตะวันออกของประเทศจีนและไต้หวัน
3.ในช่วงเดือนมิถุนายน-สิงหาคม แผ่นดินบริเวณทะเลทรายธาร์ในอินเดียเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำ ทำให้ลมเคลื่อนที่ผ่านญี่ปุ่น เกาหลีเหนือ เกาหลีใต้ ภาคตะวันออกและภาคใต้ของจีน รวมทั้งไต้หวัน พัดจากทะเลเข้าสู่แผ่นดินในทิศตะวันออกเฉียงใต้ ทำให้มีฝนตกชุก ส่วนมองโกเลียและบริเวณทิศตะวันตกของจีน ซึ่งห่างจากแผ่นดินมากจะมีฝนตกเล็กน้อยหรือไม่ตกเลย เนื่องจากความห่างไกลจากทะเลและมีแนวเขาขวางกั้นทิศทางลม ช่วงนี้ถึงเดือนพฤศจิกายนประเทศที่อยู่ด้านทิศตะวันตกของมหาสมุทรแปซิฟิก คือ ญี่ปุ่น เกาหลีเหนือ เกาหลีใต้ และจีน จะได้รับอิทธิพลของลมพายุหมุนเขตร้อนทำให้มีปริมาณน้ำฝนสูงขึ้น และเกิดน้ำท่วมเสมอ
4.ในช่วงเดือนกันยายน-พฤศจิกายน เป็นช่วงที่ปริมาณฝนเริ่มลดลงจากลมตะวันออกเฉียงใต้ (ยกเว้นกรณีพายุหมุน) บริเวณที่ตั้งอยู่เหนือเส้นขนานที่ 30 จะเริ่ม หนาวเย็น ต้นไม้จะเริ่มทิ้งใบ เรียกว่า “ฤดูใบไม้ร่วง” บริเวณภาคเหนือของจีน เกาหลีเหนือ เกาหลีใต้ ญี่ปุ่นและมองโกเลีย ส่วนบริเวณที่อยู่ใต้เส้นขนานที่ 30 กำลังเข้าสู่ฤดูหนาว มีอุณหภูมิไม่ต่ำมาก ใบไม้จึงไม่ร่วงเหมือนดินแดนที่อยู่เหนือเส้นขนานที่ 30